Als ik in Nederland boodschappen deed, dan deed ik dit 9 van de 10 keer bij de Appie. Je betaalt iets meer maar daar in tegen hebben ze wel een enorm uitgebreid assortiment en praktische verpakkingen zoals de zakjes voorgesneden groente. De Duitse supermarkten, de Lidl en Aldi, staan in Nederland bekent als dé discount supermarkten. Het is er vaak een teringbende is en als iets er niet staat heb je pech. Ook deze service is bij de prijs inbegrepen, deze is dan ook beduidend lager dan die van de Appie. Tussen deze twee uitersten hebben wij nog een breed scala aan andere kwalitatieve supermarkten. Kortom een mens kan zijn geluk niet op in Nederland als hij/zij een supermarkt liefhebber is.
Ik wist dat ik mijn geliefde Appie los moest laten in de tijd dat ik hier zal zitten maar dat het aanpassingsverschil zó groot zou zijn had ik mij niet voor mogen kunnen houden. Van Kaisers tot Aldi, het is allemaal anders en, mijn excuses voor mijn woordgebruik, platweg kut. Gaarne geef ik een opsomming waarin duidelijk wordt waarom de Duitse supermarkten zo afschuwelijk zijn.
Het eerste wat je doet als je een supermarkt binnenkomt is een mandje pakken. Dit concept is de Duitsers compleet vreemd. In het gros van de supermarkten is nergens een mandje te vinden. Je hebt de keuze uit een karretje, een doos uit een van de schappen rukken of tamelijk onhandig alles in je handen te houden terwijl je verder winkelt. In de enkele supermarkt die wel mandjes heeft staan ze altijd ergens half onder de kassa met een rij mensen ervoor en geen medewerker die eraan denkt om deze bij de ingang te zetten.
Ten tweede heb je voor de verse producten alleen maar grote verpakkingen. Eén stukje kipfilet wordt niet verkocht, men wordt gelijk geacht er minstens 3 te kopen. Verse voorgesneden groenten in de handige zakjes zit er ook niet bij en als je dan een aubergine wil kopen worden deze enkel per 3 verkocht. Het zelfde geldt voor prei, wortels en champignons. De diepvries afdeling daar in tegen puilt uit van de ingevroren groente. Maar de meeste plaats in de diepvries is nog wel gereserveerd voor ijs. Sta niet gek te kijken als de helft van de diepvries voor ijs is.
Ten derde is de supermarkt of erg klein en heeft het een beperkt assortiment of hij is redelijk groot en heeft een beperkt assortiment qua voedingsmiddelen. Verse hamburgers of shoarmavlees vinden kan een hele zoektocht zijn die een bezoek aan 3 supermarkten kan beslaan voordat je besluit om dan toch maar iets anders te maken.
Ten vierde is het Duitse brood ‘meestal’ een ramp. Na een zoektocht van 2 weken heb ik lekker vers brood gevonden bij de Lidl. Het probleem is alleen dat dit vaak al op is voordat ik na mijn taalcursus en middagactiviteiten de Lidl binnen kom. Kenmerken van het gros van de brooden zijn als volgt: Het valt in no time uit elkaar, na 15 minuten heb je alweer honger en het smaakt helemaal nergens naar.
Ten vijfde is het overal nog vrij prijzig. Waarin je zelfs bij de Appie nog genoeg producten hebt die nog onder de 1 euro zijn, zijn deze in iedere willekeurige Duitse supermarkt erg moeilijk te vinden.
Tot slot is het personeel wat er rond loopt vaak te beroerd om maar een stap opzij voor je te doen. Zeker bij de Lidl die voor mij het dichtste bij is heb ik soms het idee dat ze van random leeftijden derde klas prostituees van de straat hebben geplukt en ze een Lidl shirtje hebben aangetrokken. Ik ben vandaag voor de verandering eens de Aldi gaan proberen maar hier was het, voor zover het nog kon, nog bedroevender. De winkel stond voor 1/3 vol met de bekende niet-supermarkt-rotzooi die de Aldi altijd aanbiedt, de lampen waren nog depressiever dan bij de Lidl en er hing een algehele stemming van een uitvaart.
Zijn er nog voordelen ten opzicht van Nederland? Jazeker, enige nuancering is wel op zijn plaats in dit stuk. De afdeling drank en frisdrank is beduidend goedkoper dan in Nederland. Voor een a-merk halve liter bier betaal je zo’n 70 cent. Ik vrees dat er dus maar een uitweg is uit dit treurige supermarktlandschap…
Berlijnse Notities 